Let's Get It Straight: MCGI Be Like--Hypocrisy Series No. 04: Ang Katotohanan ay Hindi Nasusukat sa Mukha

"Kung talagang matapang kayo, ilabas ninyo ang inyong mga mukha! Huwag kayong magtago sa maskara o pseudonym!"

Ito ang isa sa mga paulit-ulit na panawagan ng ilang tagapagtanggol ng MCGI laban sa mga kritiko ng kanilang samahan.

Sa unang dinig, maaaring may bahid ito ng katuwiran—parang nagsusulong ng transparency at katapangan. Ngunit kung susuriin sa mas malalim na antas, ang ganitong argumento ay manipis, mapanlinlang, at hindi batayan ng katotohanan.

Ang Pseudonym ay Hindi Kasalanan—Maging si Rizal ay Gumamit Nito

Isa sa mga pangunahing dahilan kung bakit gumagamit ang isang tao ng alias o pseudonym ay para sa kanyang kaligtasan at seguridad, lalo na kung ang kanyang mga pahayag ay tumutuligsa sa makapangyarihang institusyon na may kakayahang manupil, manira, o manakit. Isang magandang halimbawa nito ay si Dr. Jose Rizal, ang ating pambansang bayani. Gumamit siya ng mga sagisag-panulat gaya ng Laong Laan at Dimasalang upang maipahayag ang kanyang makabayang damdamin at isiwalat ang katiwalian ng pamahalaang kolonyal ng Espanya.

Kung susundan ang katuwiran ni Kuya Daniel Razon, dapat ay hindi rin natin pinaniwalaan si Rizal—dahil nagkubli siya sa likod ng mga sagisag na pangalan.

Ang Laman ng Puso, Hindi ang Mukha, ang Sukatan ng Katotohanan

Hindi kailanman ang anyo o katawan ng isang tao ang batayan kung mapagkakatiwalaan ang kanyang sinasabi. Ang mensahe—kung ito ay makatuwiran, makatotohanan, at umaayon sa katuwiran ng Biblia—ang siyang dapat bigyang pansin.

Sinabi ni Pablo:

"Kaya nga mula ngayon ay hindi na natin kilala ang sinuman ayon sa laman..." - (2 Corinto 5:16)

Hindi raw natin dapat hatulan ang tao batay sa kanyang panlabas na anyo. Hindi ang mukha ang sukatan ng katotohanan kundi ang laman ng kanyang sinasabi. Maging si Apostol Pablo ay madalas magpadala ng sulat sa mga iglesiang malalayo, at maraming sumampalataya sa kanyang pangangaral nang hindi siya personal na nakita:

"Bagama’t hindi pa ninyo ako nakikita, ako’y minamahal na ninyo..."- (1 Pedro 1:8)

Kung totoo ang argumento ni Kuya Daniel na hindi dapat paniwalaan ang hindi nagpapakita ng mukha, e di sana hindi natin pinaniwalaan ang mga propeta, ang mga apostol, at maging ang Panginoong Hesus mismo na hindi natin nakita kailanman sa pisikal na anyo. Ngunit nananampalataya tayo dahil ang kanilang mga salita ay may kapangyarihan at katotohanan, hindi dahil nakita natin sila nang harapan.

Ang Paminsang Pagtago ay Kalasag Laban sa Pagsikil

Ang ganitong klase ng panawagan—na para bang sinasabi na “kung hindi mo ako kayang harapin ng mukhaan, wala kang karapatang magsalita”—ay isang pagsikil sa kalayaan ng pagpapahayag. Isa itong taktika ng pananakot upang manahimik ang mga kritiko. Ito ang uri ng kulturang ipinaglalaban ni Rizal at ng mga bayani laban sa mga naghahari-hariang uri—ang pagbusal sa bibig ng may katotohanan.

Bilang Kristiyano, hindi natin dapat ginagamit ang mukha bilang sukatan ng katapangan, kundi ang paninindigan sa katotohanan. Ang totoo, kung talagang bukas ang isipan ng mga miyembro ng MCGI, hindi na kailangang pagbawalan silang makinig sa kabilang panig. Ngunit sa halip na hayaang magsalita ang iba, binabakuran sila. Bakit? Dahil takot ang liderato na mabulgar ang mga maling aral na itinataguyod nila.

Ang MCGI ay Hindi ang Sukdulang Tagapagdala ng Katotohanan

Kung iisa lamang ang totoo at banal na relihiyon, hindi ito kailangan ipagtanggol sa pamamagitan ng pag-atake sa mga mukha ng mga kritiko. Ang katotohanan ay naninindigan sa sarili nito.

"Sapagkat wala tayong magagawa laban sa katotohanan, kundi para sa katotohanan."

(2 Corinto 13:8)

Ang isang relihiyong totoo ay hindi natitinag sa mga tanong, sa pagsisiyasat, at sa kritisismo. Sa katunayan, dapat pa nga itong maging bukas sa pagsusuri, gaya ng ginawa ng mga taga-Berea:

"Ang mga taga-Berea ay mas mararangal kaysa mga taga-Tesalonica, sapagkat tinanggap nila ang salita nang may buong sigasig at araw-araw ay sinisiyasat sa Kasulatan kung ang mga bagay na ito ay totoo." -(Gawa 17:11)

Sa halip na sabihing "huwag kayong makinig sa kanila dahil hindi nagpapakita ng mukha," dapat sinasabi ng isang tunay na ministro: "Pakinggan natin ang sinasabi nila, at ikumpara natin sa Biblia."

Huwag Hatulan ang Mukha—Hatulan ang Diwa

Hindi ang pagkakakilanlan ng tagapagsalita ang dapat timbangin kundi ang nilalaman ng kanyang mensahe. Kung may katuwiran, may ebidensya, at may batayan sa Banal na Kasulatan, ito’y nararapat ding pakinggan.

Kaya’t ang tanong ay hindi, “Bakit ka nagtatago?” kundi “Totoo ba ang sinasabi mo?” Kung ito'y totoo, ito’y mananatiling totoo kahit walang mukha. Ngunit kung kasinungalingan, kahit pa ipagsigawan ng isang mukhang kilala, ito’y mananatiling kasinungalingan.

"Huwag kayong manghatol ayon sa panlabas na anyo, kundi manghatol kayo ng makatarungang paghatol."

(Juan 7:24)